مطالعه تجربي و عددي فرآيند آهنگري قالب باز
مطالعه تجربي و عددي فرآيند آهنگري قالب باز
چكيده :
در آهنگري قالب باز عموما هدف رسيدن به يک قطعه نهايي نيست و بيشتر توليدات آن به عنوان مواد اوليه، در توليدات قطعات مختلف مورد استفاده قرار مي گيرند. کاهش ابعاد سطح مقطع (يا تغيير شکل سطح مقطع) و افزايش طول قطعه از مهمترين اهداف آهنگري در قالب باز است. با توجه به آنکه در آهنگري قالب باز، مواد آزادانه در جهات عرضي و طولي جريان مي يابند، از ديرباز يکي از دغدغه هاي متخصصين اين فرآيند، پيش بيني توزيع طولي و عرضي مواد بوده است. بدين منظور مي توان از روشهاي مختلف تحليلي، عددي و تجربي استفاده نمود. از اين ميان، آزمايشات عملي و روش اجزاء محدود جهت انجام مطالعات در اين تحقيق مورد استفاده قرار گرفته اند. در مقاله حاضر، تاثير نسبت ابعادي قالب و قطعه و نيز اثر ضريب اصطکاک بر نيروي آهنگري و توزيع عرضي و طولي ماده، مورد بررسي قرار گرفته است. براي انجام آزمايشات از سرب به عنوان ماده مدل (بيلت) و از قالب فولادي St37 به عنوان ابزار استفاده شده است. آزمايشها و شبيه سازي هاي عددي مربوط، براي ترکيبهاي مختلفي از هندسه ابزار و بيلت و همچنين شرايط اصطکاکي گوناگون انجام گرديده است. سپس نتايج عددي و تجربي با هم مقايسه شده که مشاهده گرديد تطابق خوبي ميان آنها وجود دارد.